Widzieć więcej?
W 2017 roku 23,41 proc. widzów kupiło bilety na polskie filmy. Z danych firmy Box Office.pl wynika, że na 20 najpopularniejszych polskich filmów sprzedano łącznie 12 655 530 biletów. Trzy polskie filmy („Listy do M.3”, „Botoks”, „Sztuka kochania. Historia Michaliny Wisłockiej”) znalazły się w pierwszej piątce najpopularniejszych filmów. W przypadku polskich filmów od lat zauważam pewną prawidłowość: podaż kształtuje popyt. Jeśli w kinach są polskie filmy i jest ich sporo – to ludzie na nie chodzą. Banalne, ale prawdziwe. – źródło
Kolejny rok (szkolny) spotkań psycho-tropowych minął. I tak jak zawsze fantastyczna publiczność. Chłonna, wymagająca, otwarta na „filmowe wyzwania”. Tym razem postanowiliśmy przyjrzeć się ponownie wielkim dziełom i wielkim twórcom. No właśnie, dla niektórych ponownie, a dla wielu po raz pierwszy. I to nas raduje wielce. Rośnie kolejne pokolenie inteligentnych, młodych ludzi dla których nazwiska takie jak Coppola, Lynch, Fellini – są „konotowalne” i w wielu przypadkach ważne. Kultura oglądania filmów na sali kinowej nie ginie. Nie zastąpi nam tych wspólnych spotkań ekran retina i nowy model X (choć są bardzo fajne). Nawet poznawanie znanych nam dzieł od strony psychologicznej, otwiera nowe furtki w umysłach, a to służy tylko dobrze nam wszystkim. Miłe Panie i Panowie rozstaliśmy się na czas wakacyjnych upałów by powrócić z nowymi koncepcjami na nasze psycho-zajęcia. Znając uniwersyteckich prelegentów – będzie odważnie i intrygująco. – Mariusz Ciszewski / Specjalista ds. edukacji filmowej / Kino Kosmos
Wraz z Agnieszką i Michałem myślimy również nad III edycją Konferencji „Filmowe Psycho-Tropy”. Na bieżąco będę o tym informować. Wspominając w poniższym wywiadzie, film jest bazą do pracy – utrwala pewien subiektywny obraz rzeczywistości. Niezmiernie ważne jest również to, że posiada zasięg masowy i wpływa na zbiorową świadomość społeczną. I to wielka sztuka, aby pracować z ludźmi i nauczyć ich refleksyjnego, krytycznego odbioru przekazu medialnego. Filmy są subiektywnym medium, ale my widzowie możemy zostać nauczeni i wypracować kompetencje medialne jak patrzeć krytycznym, często psychologicznym okiem na film.
- WYWIAD – RADIO EM CZ.I:
Przyglądajcie się bliżej również bohaterom i twórcom filmowym. Analizujcie proces konstruowania postaci filmowej, zabiegi prowadzące do jej uwiarygodnienia, służące wywarciu konkretnego wrażenia na widzach. Zachcam również do refleksji nad warsztatem pracy aktora, przygotowywania się do odgrywania roli i mierzenia się z psychologiczną złożonością odgrywanego bohatera.
- WYWIAD – RADIO EM CZ.II:
Bogactwo zarówno istniejących, jak i potencjalnych zastosowań filmu w psychologii i psychologii w filmie jest imponujące. Idea wprzęgnięcia psychologii w poszukiwanie w filmie wartości edukacyjnej jest godna uwagi i poparcia. Pozytywnie oceniam wybór najistotniejszych zadań pracy z filmem do kształcenia psychologów, a następnie ułatwiania im pracy w podstawowych dziedzinach działalności. Proponowaną monografię uważam za wartościową, konsekwentnie promującą zastosowanie jednej z głównych form sztuki medialnej, jaką jest film, do praktyki psychologicznej. – Prof. zw. dr hab. Zofia Ratajczak
Podczas tegorocznej Konferencji motywem przewodnim był bohater i twórca filmowy. Dlaczego często utożsamiamy się z postacią na ekranie i pomimo, że czyni zło to kibicujemy mu? Czy wiedza psychologiczna przydaje się twórcom filmowym, a reżyserzy, scenarzyści i aktorzy chętnie do niej sięgają?
Gośćmi dyskusji prowadzonej przez Magdę Miśkę-Jackowską (RMF Classic) byli m.in. reżyserzy: Anna Jadowska i Mariusz Palej . Posłuchajcie jak wyglądały kulisy pracy nad filmem Za niebieskimi drzwiami i doceńcie proszę odpowiedzialność, z jaką Mariusz Palej podchodzi do swoich dzieł, a przede wszystkim do aktorów, z którymi pracuje. Anna Jadowska, reżyserka Dzikich róż, podzieliła się m.in. refleksją dotyczącą pozycji kobiet w branży filmowej, przyznała też, że sięganie do specjalistycznej wiedzy psychologicznej w celu wydobycia realizmu bohatera nie jest jej obce.
- WYWIAD – RADIO RMF CLASSIC CZ.I:
Z kolei Aleksandra Zenowicz-Wielbska i Ewa Serwotka, autorki książki Psychologia osiągnięć dla twórców filmowych, wskazywały na wyzwania psychologiczne związane z pracą w branży filmowej oraz możliwości szkolenia pracowników różnych „pionów” filmowych. Mogę zatem śmiało stwierdzić, że relacja filmu i psychologii jest mariażem bardzo owocnym, z czego czerpią nie tylko obie dziedziny, ale przede wszystkim widzowie.
- WYWIAD – RADIO RMF CLASSIC CZ.II:
14 września 2018 r., godz. 18.00
Psyche Books&Cafe Warszawa
ul.Chodakowska 19/31
03-815 Warszawa
(Kampus Uniwersytetu SWPS)
Martyna Harland – psycholog Uniwersytetu SWPS, absolwentka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich SWPS, a także Warszawskiej Akademii Filmowej. Pracuje jako dziennikarka kulturalna w TVP, gdzie łączy zainteresowanie kulturą i psychologią. Tworzyła programy: „Kocham Kino” TVP2 z Grażyną Torbicką (program skończył się w marcu 2016r) czy program publicystyczny „Hala Odlotów” z Katarzyną Janowską (skończył się w styczniu 2016r) oraz „Niedziela z” TVP Kultura. Prowadzi rubrykę filmoterapeutyczną w magazynie „Sens”, gdzie co miesiąc rozmawia o aktualnych premierach filmowych z Grażyną Torbicką. Współpracuje, jako dziennikarka z „Gazetą Wyborczą Magazynem Świątecznym”. Tworzy kinowy cykl filmowy „Filmoterapia z Sensem”. Członkini Stowarzyszenia Kobiet Filmowców. W psychologii zajmuje się tematyką emocji i inteligencji emocjonalnej oraz psychologią pozytywną: szczęściem, zdrowiem oraz jakością dobrego życia. Prowadzi badania nad wpływem filmoterapii na rozwój i samoświadomość oraz rozumienie emocji. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu psychologii emocji i motywacji, psychologii społecznej, perswazji wizualnej, filmoterapii oraz nowego filmoznawstwa.
Zostaw komentarz